Kazan Doğurdu

Hoca, bir gün komşusundan ödünç bir kazan* ister. İşini bitirdikten sonra kazanın içine bir tencere koyup komşusuna götürür. Komşu, tencereyi görünce:

– Hoca bu nedir böyle?

– Sorma komşu kazan gebeymiş*. Anlayacağın senin kazan doğurdu.

Bu duruma sevinen adam kazanı tencereyle beraber alır.

Bir zaman sonra Hoca, aynı komşudan kazanını gene ister. Aradan epey zaman geçer; fakat bu sefer Hoca kazanı geri vermez. Sonunda komşusu Hoca’nın evine gidip kazanı ister. Hoca, üzgün bir şekilde:

– Aah komşum ah, başınız sağ olsun, kazan sizlere ömür...

– Aman hocam ne diyorsun? Hiç kazan ölür mü?

– A komşucuğum kazanın doğurduğuna inandın da öldüğüne mi inanmıyorsun?

*kazan, çok miktarda yemek pişirmeye veya bir şey kaynatmaya yarayan büyük, derin kap (TDK Sözlük)

*gebe,hamile