Devletin malı deniz; yemeyen domuz.

Mevki ve makam, bazı imkânları kişilerin ayağına getirir. Karakteri zayıf kişiler bu imkânları menfaatleri için kullanır ve emanete hıyanette bulunurlar. Bu dav­ranışlarının bitip tükenmesi de söz konusu değildir. Zi­ra devletin imkânları da bitip tükenmez. Yolunu bulup ondan istifade etmeyene ahmak gözüyle bakılacağı gibi bunun gayet normal bir tavır olduğu kanaatine de sa­hip olmuşlardır. Oysa bu çok yanlıştır. Başkalarının hakkını kendi menfaatleri için harcamak, ancak ahlâk­sız ve vatan haini insanların kârıdır. Böylelerini hemen devlet kapısından uzaklaştırmak gerekirken, maddeci anlayışın hakim olduğu çağımızda maalesef bunların sayısı gittikçe artmakta, dürüst davrananlara da enayi gözüyle bakılmaktadır. Oysa bunun yerine "Ya devlet başa, ya kuzgun leşe" felsefesini uygulamak gerekir.

Yasa dışı işleri teşvik için söylenir.